Maskelerin ardında yaşamaktan, güçlü olmaktan, her işe yetişirim edalarına bürünmekten, atla dendiğinde kaç metreden diye sormaktan, insanları pof poflamaktan, duygusal çöp kutusu olmaktan, hazır olda beklemekten, herkese iyi davranmaktan, kısaca süperkadın olmaktan ve süper olmaktan istifa ediyorum!!!
Şu sıralar hiç de güçlü olasım yok! Ayakları yere basan kadın modeline ise hiç giresim yok! Evet, duygusal bir dönemdeyim! Evet, kırılgan bir dönemdeyim! Evet, osuruktan nem kaptığım bir dönemdeyim! Dolayısıyla geçici bir süreliğine de olsa istifa ediyorum.
Mesleğim olan iletişimi dahi sevmiyorum şu sıralar! Mümkünse kimse arayıp sormasın istiyorum! Kendimle kalıp, kafamı dinlemek, müzik dinlemek, kitap okumak, yazı yazmak, saksafon çalmak, resim yapmak istiyorum! Çok şey mi istiyorum? Belki de öyle! İsteyenin bir yüzü vermeyenin iki yüzü demişler! Pis ikiyüzlü o halde :(
Havadan mı, yoksa gezegenler mi fazla fırıldak şu sıralar bilmiyorum ama, artık süperkadın olmaktan yorulduğumu biliyorum, hatta bitap düştüğümü biliyorum!
Bir güç beni omuzlarımdan tutup bir silkelese üzerimden tonla yük düşecek gibi hissediyorum. Keşke böyle bir şey mümkün olsa! Keşke biri omzumdaki apoletleri yerinden söküp alabilse!
Böyle bir modtayım işte! Ya sever ya söversiniz! Keyif sizin, saygıyı da ben verdim gitti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder