10 Şubat 2013 Pazar

Durakta beklerken...



Hepimiz hayatında birşeyleri bekleriz değil mi? Birimiz terfi edilmeyi, diğerimiz aşkı bulmayı, ötekimiz sayısalın çıkmasını, yine birimiz başka biriyle tanışmayı ya da doktordan gelecek iyi haberi bekler ve daha nice sayılacak bekleyişlerimiz vardır.  Hepimiz hayatın sayısız duraklarında durmuş birşeyleri bekliyoruz. Ömrümüzün duraklarında bazıları kısa sürede otobüse atlayıp diğer durağa geçer, bazıları ise bir durakta ömür boyu bekler.

Bu duraklarda karşılaştığımız diğer insanları hiç düşündünüz mü? Örneğin sizin gibi aynı durakta durmuş sayısalın çıkmasını bekleyen insanların (ki bu kalabalık duraklardan biri olacaktır eminim) nasıl hayatlar yaşadığını, arzularının neler olduğunu, sevgiye muhtaç olup olmadıklarını, iyi ya da kötü insanlar olduklarını, hakkedip etmediklerini gibi düşünceler uçuştu mu hiç aklınızda?

Bir de aşk durağını düşünsenize bi... kalabalık olacağı kesin. Sadece benim etrafımdaki insanların bu durakta oluşturdukları kalabalık yeter. Herkes aynı dertten mustarip. Oysa onunla aynı durakta bekleyenleri görmekten de aciz. Aşk üzerine konuşacak değilim, ama bakmak ve görmek arasındaki farkı unuttuğumuz da kesin. Halbuki hemen yanı başımızda duran ve aynı şekilde aşk durağında kök salmış biriyle ne kadar hoşlaşabiliriz. Neyseee...


Duraklar sayısız, bekleyenler kalabalık ta ki aradan biri gelip ‘bekleme yapmayın sağlı sollu ilerleyin’ diyene kadar. Bu kişi durakta geçirdiğiniz zamanın sizden ne kadar çok şeyin götürdüğünü fark ettirir aslında. Ve bir anda durakta koşuşturma başlar, kendini duraktan atmaya çalışan, otobüsü yakalamaya çalışan bir insan sürüsü harekete geçer. Milletin ayağına mı basmış, üzerine çamur mı sıçratmış, kalbini mi deşip geçmiş? Hiç umursamaz, yeter ki kendini kurtarsın ‘benden sonra tufanlar’ düşüncesiyle hareket eder.

İşte böyle bir koşuşturmanın içinde buldum kendimi... ardına bakmadan koşuşan insanlarım tam da ortasında. Herkes bir yerlere üşüşüyor duraktan kaçıyor. Ben mi ne yapıyorum? Hala durakta beklemeye devam ediyorum! Nefessiz de kalsam, köklerim daha derine uzansa da, ömrümü yitirsem de bu duraktan otobüsüm geçene kadar vazgeçmeyeceğim. Ucuz biletlerle sırf başka bir durağa geçmek için değil gerçekten istediğim ve inandığım için bineceğim o otobüse...

Hangi durakta mı bekliyorum? O da bende saklı ama bi etrafınıza bakının belki görürsünüz beni de aynı durakta ;))